Gedichtje van Fenna toen haar cavia overleden was.
PIETERTJE.
Pietertje, mijn lieve schat,
Jij was een van de mooiste dingen die ik had.
En nu ben je dood.
Nooit kan ik je meer vasthouden.
Nooit meer in mijn haren stoppen.
Het gebeurde op een nacht.
Het was of je er op had gewacht.
Je was ziek, je had pijn.
Misschien was de dood voor jou wel fijn.
We hebben je netjes begraven.
Het enige wat ik zeggen wou
Is dat ik heel veel van jou hou.
Fenna, 22 november 1990.
